może wreszcie coś o muzyce

z polskich zespołów z ostanio słuchanych:
Kings of Caramel - takie sobie plumkanie w stylu Sea & the Cake

nowe songi Kolorofonu rewelacyjnie pomyślane, totalna produkcja przy takiej realizacji z sali prób

Muchy — posłuchałem po raz kolejny — mój faworyt, oczywiście super "Galanteria", niezłe "Państwa miasta" — naprawdę ładne piosenki do słuchania

Drivealone mnie nie przekonuje, aczkolwiek jakiś tam sznyt porównywanego zeń Synny Day Real Estate pozostał

Renton zaskakująco słabo nagrany, jak na tak reklamowany współczesny "brytolski" band, sie mnie wokal nie podoba; bez szaleństw

natomiast Afro Kolektyw i ich "super" singiel "Przepraszam", to ja przepraszam, koleś śpiewa "r" podobnie do mnie, więc "przepłaszam" mnie bardzo rozśmiesza, oprócz tego, że to takie hip-radio-polo w stylu K.A.S.Y. i Norbiego

Dick4Dick — na słuchawkach fantastycznie, w samochodzie widać niedostatki studia, ale muzycznie świetnie pomyślane (najlepiej od czasów drugiej płyty TCIOF), szkoda tylko, że jakiś bełkot angielski; muzyczna energia całkiem ok (choć zajeżdża QUOTSA i teraźniejszymi brytolami)

w kwestii zagranicznych zrzynaczy najlepiej prezentuje się The Black Tapes — trza tylko lubić The Hives i jest bardzo do przodu

Out Of Tune — spodziewałem się jakiejś kiszkowatej kalki, a kalka jest przynajmniej bezurazowo nagrana i nie szkodzi podczas odsłuchiwania, co z tego, że na wyspach setka takich — nie ma wstydu dla pseudo-indie-gawiedzi (nowy Franz Ferdinand naprawdę zdeka słabiej, powtórka z powtórki), natomiast słabość wokalu w coverze Lombardu sprawia, że naprawdę czuję się dobrze ze swoim melo-śpiewaniem

mam do roboty dwie okładki, ale to chyba dopiero w weekend zacznę — teoretycznie łatwizna, ale trza się
będzie z czcionkami nadziubać, żeby wszystko pomieścić

jeszcze nie podjąłem decyzji o "pseudo-masterze" płyty — może dla zachowania pewnej wyrazistości zostawić
to na ostro niż prasować, Wojt mówi, że już nie słyszy różnicy między plikiem surowym a sprasowanym