Schifrin, Baxter i Budd
jazzowe trio
41 płyt
1, 2, 3 nie ma
np. 4
Tito Arevalo — Mad Doctor Of Blood Island (1968) — okropnie staro brzmiący horror mono
jazzowe trio
41 płyt
1, 2, 3 nie ma
np. 4
Tito Arevalo — Mad Doctor Of Blood Island (1968) — okropnie staro brzmiący horror mono
5
Lalo Schifrin — The Fox (1999)
Lalo Schifrin — The Mean Season (2010) — dreszczowiec z Kurtem Russelem, są klimaty, jest muzyczka "disco", podobne do Never Say Never
Les Baxter — The Comedy Of Terror (1963)
Roberto Nicolosi — Black Sabbath (1963)
Roy Budd — Catlow (1971)
Roy Budd — Soldier Blue (1970)
Roy Budd — The Wild Geese (1978)
Wendy Carlos — A Clockwork Orange (1971)
5 i 7
Scott & Rosenman — Conquest Of — Battle For The Planet Of The Apes (1972) — sporo akcji przygodowej, czasem eksperymentalnych klimatów, ale bez wirtuozerii; Battle lepsza
6
Lalo Schifrin — The Osterman Weekend (1983) — amerykańska sensacja, powieść Ludluma, reżyserował Sam Peckinpah, zagrali Rutger Hauer, John Hurt, Dennis Hopper, Burt Lancaster, utrzymuje się klimat grozy
Lalo Schifrin — THX 1138 (1970)
Lalo Schifrin — Verve Jazzclub Trends (2008)
Lalo Schifrin & Bob Brookmeyer — Samba Para Dos (2008)
Les Baxter — The Dunwich Horror (1970) — dobre lata 70
Roy Budd — Fear Is The Key (1972)
Roy Budd — Sinbad and the Eye of the Tiger (1977)
Roy Budd — The Carey Treatment (1972)
Roy Budd — Vigilante — Cult Film Soundtracks (1971-1977)
Stelvio Cipriani — Femina Ridens (1969)
Stelvio Cipriani — L'assassino... è al telefono (1972)
Stelvio Cipriani — The Bounty Killer (1966)
Vasco Vassil Kojucharov, Elsio Mancuso — Una Lunga Fila Di Croci (1969)
Walter Rizzati, Roberto Pregadio — Un Buco In Fronte (1968)
William Loose — Vixen (1968) — nieciekawe — nieprawda! Bardzo miłe, sympatyczne, chilujące
7
Lalo Schifrin — There's A Whole Lalo Schifrin Goin' On (1968)
Les Baxter — Bora Bora (1968)
Les Baxter — Hell's Belles (1968)
Les Reed — Girl On A Motorcycle (1968)
Roy Budd — Get Carter (1971)
Roy Budd, Jerry Goldsmith — The Carey Treatment_Westworld_Coma (1972) — Fred Karlin, chwilami świetny, artystowski klimat ambientu + cwane banjo
The Bossa Nova Exciting Jazz Samba Rhythm — Vol. 3
The Mariachi Brass featuring Chet Baker (1966)
8
USA Out Of Vietnam — Crashing Diseases And Incurable Airplanes — rozbudowany, delikatniejszy, post-rockowy stonerek, ma nawet emo w stylu ApC
9
Roy Budd — The Stone Killer (1973) — chyba najlepszy ost Roya, jest napięcie, jest drive, jest nowocześność, są basiki
10
The Taking of Pelham One Two Three OST FULL (1974) — 20 numerów!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz